"Ωστόσο, ποιήματα δε γράφουμε μόνο για να γίνουμε ποιητές"

ΙΑ'

Ω ναι, ξέρω καλά πως δεν χρειάζεται καράβι για να ναυαγήσεις, 
πως δεν χρειάζεται ωκεανός για να πνιγείς.

Υπάρχουνε πολλοί που ναυάγησαν μέσα στο κοστούμι τους,
μες στη βαθιά τους πολυθρόνα,
πολλοί που για πάντα τους σκέπασε το πουπουλένιο πάπλωμά τους.

Πλήθος αμέτρητο πνίγηκαν μέσα στη σούπα τους,
σ' ένα κουπάκι του καφέ, 
σ' ένα κουτάλι του γλυκού... 

Ας είναι γλυκός ο ύπνος τους
εκεί βαθιά που κοιμούνται, 
ας είναι γλυκός κι ανόνειρος.

Κι ας είναι ελαφρύ το νοικοκυριό που τους σκεπάζει.


~ Αργύρης Χιόνης, Σαν τόν τυφλό μπροστά στόν καθρέφτη, 1986

Η Εικόνα της Ημέρας #6

Τι είπε ο Άγιος Βασίλης στον Φρανκ Ο' Χάρα

"Είναι γνωστόν τοις πάσι ότι ο Άγιος Βασίλης όντως έσκυψε στο ανοιχτό παράθυρο του Φρανκ Ο'Χάρα μία Παραμονή Χριστουγέννων και ο Φρανκ κατέγραψε τη συνομιλία του με τον σπουδαίο αυτόν άνδρα (παρεμπιπτόντως, ο Ο'Χάρα είναι ο δεύτερος ποιητής που είχε ποτέ συνομιλία με τον Άγιο Βασίλη), ο οποίος του είπε,

Μου αρέσει η ποίησή σου. Την βλέπω αρκετά 

στους κύκλους μου και συ είσαι εντάξει. Μπορεί 

να μην είσαι το σπουδαιότερο πράγμα στη γη, αλλά

είσαι διαφορετικός.

  

Αυτό ήταν αρκετό για τον Φρανκ - ζήτησε από τον Άγιο Βασίλη να μείνει λίγο ακόμα και να συζητήσουν περισσότερο. Αλλά ο Άγιος Βασίλης απάντησε ότι κι άλλοι τον καλούσαν. Δεν είπε ακριβώς ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι, κι έτσι ο Φρανκ επέλεξε να αφήσει μία μυστηριακή γεύση στο τέλος εκείνου του μικρού ποιήματος που είχε στο κεφάλι του."

* Ο Αμερικανός συγγραφέας και κριτικός Φρανκ Ο'Χάρα (1926 - 1966) ο τόσο ελάχιστα μεταφρασμένος στα ελληνικά και διαβασμένος στην Ελλάδα ποιητής, ξεκίνησε σπουδάζοντας μουσική, διάβασε Μαγιακόφσκι, έγραψε ποίηση, γνωρίστηκε με τον Άσμπερυ και χαρακτηρίσθηκε ως ο απλός ποιητής της Αμερικής ή ο ποιητής της απλής Αμερικής. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει είτε το ένα ή το άλλο.

Πηγή: The Conversation

Μετάφραση: Ηλέκτρα Λαζάρ 

Μαργκαρέτε Μπούμπερ-Νόιμαν: Μίλενα Από την Πράγα [απόσπασμα]

"Μοιάζω σαν την άρρωστη μαϊμουδίτσα του λατερνατζή που είχε το πόστο του κοντά στο σπίτι μας. Κάθε φορά που περνούσα αποκεί, το ζωάκι μου έδινε το κρύο χεράκι του, και κάθε φορά το ταλαίπωρο είχε και πιο άθλια όψη, κοιτάζοντας σε με βλέμμα ακόμη πιο βασανισμένο και πονεμένο κάτω από το σαχλό καπελάκι που του είχαν φορέσει... Σήμερα από τον καθρέφτη με κοίταξαν τα ίδια μάτια...[...] Ο άνθρωπος ζει τόσο λίγο και είναι τόσο πολύ καιρό νεκρός..."

~Μπούμπερ-Νόιμαν, Μ. 2015, Μίλενα Από την Πράγα, εκδ. Κίχλη

Η Μίλενα Γεσένκα -κακώς κατά τη γνώμη μου- έμεινε γνωστή ως το κορίτσι του Κάφκα, επειδή έγινε ευρέως γνωστή από την αλληλογραφία της με τον Φραντς Κάφκα. Τα περισσότερα αποτελέσματα σε πιθανή αναζήτηση την θέλουν ως το δεξί πλευρό του Κάφκα, ακριβώς όπως η Εύα. Μέσα από το βιβλίο της Μ. Μπούμπερ-Νόιμαν που αποτελεί προσπάθεια βιογράφησης της Μίλενα Γεσένκα, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου ανθρώπου, μίας ξεχωριστής προσωπικότητας, μίας γυναίκας που κάθε άλλο παρά ανάγκη έχει από αρσενικά δεκανίκια. Ανυπόταχτη, ισχυρή και τραγική.  

Η Μίλενα Γεσένκα κλείστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρουκ έναν χρόνο μετά την εισβολή των Ναζιστών στην Πράγα, λόγω -κυρίως- της αντιστασιακής της δράσης. Η μοίρα φέρνει κοντά την Μ. Μπούμπερ-Νόιμαν με την Μ. Γεσένκα στο ίδιο στρατόπεδο. Η Μίλενα θα πεθάνει στις 17 Μαΐου 1944 σχεδόν έναν χρόνο πριν από την απελευθέρωση. 

Τον είδα τον μπόγια τον ληστή και τον φονιά;

Πρωτομαγιά
με το σουγιά
χαράξαν το φεγγίτη
και μια βραδιά
σαν τα θεριά
σε πήραν απ’ το σπίτι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια να περνά και το φονιά
γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω
μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.

Νυν και αεί
μες στη ζωή
σε είχα αραξοβόλι
μα μιαν αυγή
στη μαύρη γη
σε σώριασε το βόλι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά
είδα το μπόγια το ληστή και το φονιά
του ‘χανε δέσει στο λαιμό του μια τριχιά
και του πατάγαν το κεφάλι σαν οχιά.

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος 
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος 

Μελοποίηση: Δεκέμβριος 1974