Λόγια από ταινίες (The Verdict 1982)

"Τον πιο πολύ καιρό είμαστε απλά χαμένοι. Λέμε Θεέ μου, φώτισε με, δείξε μου το σωστό, την αλήθεια. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Οι πλούσιοι κερδίζουν, οι φτωχοί είναι ανήμποροι. Κουραζόμαστε από το πολύ ψέμα. Ύστερα από καιρό νεκρωνόμαστε. Πεθαίνουμε. Θεωρούμε τους εαυτούς μας θύματα. Και γινόμαστε θύματα. Γινόμαστε αδύναμοι. Αμφισβητούμε τον εαυτό μας, τα πιστεύω μας." 

Διονύσης Μενίδης - Μελέτη Θανάτου

Ποιος είδε ψάρι στο βουνό και θάλασσα σπαρμένη ;
Ένα κουπί ποιος φύτεψε σε θερισμένο κάμπο ;
Πουλιά το βλέπουν στεριανά και το περνούν για σκιάχτρο.
Πάνε δειλά ’πο πιο κοντά, το λένε λιχνιστήρι.
Κι ένας αετός που πέρναγε τον πιάσανε τα γέλια.
Καλά το είπατε πουλιά πως είναι λυχνιστήρι.
Λιχνίζει κύματ’ αρμυρά στ’ αλώνια του πελάγου.
Πίσω να πάει τ’ άχερο μπροστά ο καρπός να πέσει,
Πίσω να παν μέρες πικρές, μπροστά να δεις πατρίδα.
Τ’ ονοματίζουνε κι αλλιώς : του καραβιού φτερούγα.
Κι όσοι θαλασσοδέρνονται το λεν δεξί τους χέρι.
Μ’ αυτός που τό ’φερ’ ώς εδώ στον ώμο κουβαλώντας,
Όσο μπορούσε πιο μακριά ’π’ τη θάλασσα τη χέρσα,
Και τό ’μπηξε βαθιά σε γης π’ αδιάκοπα γεννάει,
Το λέει σταυρό στο μνήμα του : εκεί να τόνε θάψουν.

Τον ποιητή Διονύση Μενίδη (1956 - 2014) τον βρήκα σε ένα ελάχιστο αφιέρωμα του περιοδικού Το Δέντρο (τεύχος 212-213) με ελάχιστες πληροφορίες και καθώς έψαξα γι'αυτόν ελάχιστα εξίσου βρήκα. 

Πηγή

Bazaar στο Redmarks

Jack Kerouac - Γραφές της Αιωνιότητας

Δεν υπάρχει, δεν υπήρξε κάποιος Τζακ Κέρουακ