Ξέρουμε πως προσβάλλουμε τα πνευματικά δικαιώματα με την κάθε δημοσίευση στο blog και ότι με ένα νεύμα του νόμου και του δημιουργού και του κληρονόμου και του εκδοτικού και του θιγμένου θα μπορούσαμε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να βρεθούμε είτε πίσω από τα κάγκελα, είτε πάνω σ'αυτά. Όμως ό,τι ανεβαίνει, ανεβαίνει από την φυσική διάθεση να μοιραστούμε, να θυμίσουμε, να μονολογήσουμε όπως θα το κάναμε ούτως ή άλλως.

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Λόγια από ταινίες (Detachment, 2011)






Το πάρκο είναι πλέον εγκαταλελειμμένο και αισθανόμαστε ένοχοι γι'αυτό. Η παιδική χαρά είχε διαλυθεί και σκουριάσει και εγώ ένιωθα τρομερά μόνος αφού όλα τα παιδιά είχαν φύγει... 
Δεν γνωρίζουν ότι το πάρκο τους χρειάζεται; 


Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Από τη συλλογή "Εννέα Ιστορίες" [Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ]





Γραμμένες με μελάνι, στα γερμανικά, μ'έναν μικρό και απελπιστικά ειλικρινή γραφικό χαρακτήρα, ήταν οι λέξεις "Αγαπητέ Θεέ, η ζωή είναι κόλαση". Τίποτα πριν, τίποτα μετά. Οι λέξεις, μόνες τους πάνω στη σελίδα, και μες στη νοσηρή ησυχία του δωματίου, έπαιρναν τις διαστάσεις ενός αξιώματος αδιαμφισβήτητου, σχεδόν κλασικού.



~ Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, "Για την Εσμέ, με Φρικωδία και Αγάπη"
Εννέα Ιστορίες




Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

Η Εικόνα της Ημέρας #3




Αναζητείται για του λόγου το ασφαλές:

πώς σου είναι τόσο εύκολο
να είσαι καλή με τους ανθρώπους με ρώτησε εκείνος

μέλι και γάλα έσταξε
απ’ τα χείλη μου καθώς απάντησα

επειδή οι άνθρωποι δεν ήταν
καλοί μαζί μου


Γιατί η ποίηση που δεν επαρκεί ως ποίηση, πρέπει να μετονομαστεί (βλ.συναφή λίστα των New York Times).