Ν. Ματβέγεβα - Η αποστολή

Ο ποιητής που είναι άφωνος όταν τα γεγονότα τρέχουν
— Αλλά μετά απ’ το συμβάν βγάζει φωνή — πόσο ρεζίλη είναι αγνοεί.
Ο ποιητής όχι να καθρεπτίζει , αλλά ο ίδιος πρέπει να προβληματίζει,
Όχι να ψάλλει το συμβάν, αλλά να πράττει, ήρθε, να αναβοεί,
Και στην ουρά της ιστορίας να στριμωχθεί, δεν του αρμόζει.
Μετά από τα γεγονότα ο στίχος ποιόν μπορεί να σώσει;
Του ποιητή αποστολή είναι να διευθύνει τον ουρανό των λέξεων σαν Δίας,
Είναι των ιδεών ο κινητήρας και της αδύναμης ψυχής είναι μεσσίας.
Για πέστε μου παρακαλώ; Τι θα πει αυτό, να καθρεφτίζει;
Ο ποιητής δεν είναι λίμνη με τα νούφαρα, να αντικατοπτρίζει,
Είναι ο πόνος και το μίσος, είναι ελπίδα φωτεινή.
Η ανθρωπότητα που έβαλε τον ποιητή στα νώτα,
Μοιάζει στρατό που έχει τον σημαιοφόρο πίσω αντί πρώτο,
Και με τυμπανιστή σταλμένο στην οπισθοφυλακή.

(Πηγή)