Ηλέκτρα Λαζάρ : Τριλογία Κυνηγιού

Αρχείο "Καπέσοβο, 2017"

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ ΣΤΑ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥ ΘΗΡΑΜΑΤΑ

Ι.
Ο χρόνος ένα νησί λοξών γερμένων φίλων
που έρχονται και ρημάζουν σαν κλαδεμένα ξύλα
Τίποτα δεν θα μείνει
Κι αφού δεν μένει τίποτα 
θα γίνει σκύβαλο λίγης εποχής
κι όλο το φύλλωμα της άνοιξης
θα κιτρινίσει δια παντός
σαν το αμμουδερό καστρί που το ‘πνιξε η πλημμυρίδα

ΙΙ.
Απολιθωμένη στη βρύση η αλεπού
η φάσσα αράχνη στα δωμάτια
κι η φέρμα μου μαύρη θηλιά  στα πόδια μου γυρίζει
Μυρίζει αλουμίνιο  το φετινό κυνήγι




ΠΑΤΑΣΣΩ

1971 : Kill'em all

~ Émile Ajar

Μετά από κάθε δολοφονία
ο κόσμος πείθεται ότι οι λευκές ιτιές είναι
κάτι αναμαλλιασμένο κι ελαφρύ
Το δόκανο καλιά πτηνών για το τρεμούλιασμά τους
Ότι ο κυνηγός  λένε  είναι αρχάγγελος  εκτός συνόρων
εκτός μητρός
και μνηστευμένος με το αίμα





Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ

Είχαν ανέβει μου λέει εκεί ψηλά
Και δείχνανε    Μια δείχνανε  Μέρα σαν  ντουφέκι
κρεμασμένη ανάποδα
αγιόρταστη και παγωμένη

Πάλι δεν ήρθες   άκουσα ήρθες  κι εγώ
δυο μαύρα μες στο μαύρο

Κι ένας παλιός γυμνόλοφος αμίλητος   απάνω μου
Πού   απάνω μου   να  στέκει   
κάτω από το σιδερένιο χιόνι μού είπαν
και     μού επανέλαβαν οι απαντητές

Κάποτε θα μου πέσει στα χέρια    Μού είπε ο κυνηγός  
για το κιτρινισμένο το ζαρκάδι Μου το ξεχειμασμένο
κι ούτε που τόλμησα να του πω 
ότι το σκότωσε επέρυσι   σε εκείνη τη μεγάλη   σκότωσε   γιορτή
των καζανιών



Πρώτη Δημοσίευση: http://www.thraca.gr/2020/05/blog-post.html