Ποίημα που έγραψε ο Αλέκος Παναγούλης στις φυλακές Μπογιατίου- λίγο προτού δραπετεύσει-, με το αίμα του πάνω σε ένα πακέτο τσιγάρα, εφόσον δεν είχε ούτε μολύβι, ούτε χαρτί...
Ζωντάνεψα τους τοίχους
φωνή τους έδωσα
πιο φιλική να γίνουν συντροφιά
Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσαν
να μάθουνε που βρήκα τή μπογιά
Οι τοίχοι του κελιού
το μυστικό το κράτησαν
κι οι μισθοφόροι ψάξανε παντού
Όμως μπογιά δε βρήκαν
Γιατί στιγμή δέ σκέφτηκαν
στις φλέβες μου να ψάξουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου