Keith Arnatt - Trouser_Word Piece

To 1972, o Keith Arnatt φωτογραφίζει τον Keith Arnatt. Τη φωτογραφία του τη βάζει δίπλα σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο "Sense and Sensibilia" του φιλοσόφου της γλώσσας J. L. Austin. "ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ" γράφει η πινακίδα. Η ευφυΐα του Arnatt κι ο νοών νοείτω.  

Είναι κοινή σκέψη και τολμώ να πω κοινή σκέψη ορθώς, ότι αυτό που μπορεί κανείς να ονομάσει καταφατική χρήση ενός όρου είναι βασική - ότι, για να καταλάβουμε το «x», πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι να είναι x ή να είναι ένας x, και ότι γνωρίζοντας αυτό μας λέει τι δεν είναι να είναι x, τι δεν είναι ένας x. Αλλά με τη συνθήκη "πραγματικός"

              Είναι η αρνητική χρήση που κυριαρχεί *.Δηλαδή, μια οριστική αίσθηση συνδέεται με τον ισχυρισμό ότι κάτι είναι πραγματικό, ένα πραγματικό τέτοιο - και - τέτοιο, μόνο υπό το φως ενός συγκεκριμένου τρόπου, στον οποίο θα μπορούσε να μην είναι ή να μην ήταν πραγματικός. «Μια πραγματική πάπια» διαφέρει από την απλή «μία πάπια» μόνο στο ότι χρησιμοποιείται για να αποκλείσει διάφορους τρόπους να μην είναι πραγματική μία πάπια - αλλά ένα ανδρείκελο, ένα παιχνίδι, μία εικόνα, ένα δόλωμα κτλ. - και επιπλέον δεν ξέρω ακριβώς πώς να αντιληφθώ τον ισχυρισμό ότι είναι μία πραγματική πάπια, εκτός αν ξέρω ακριβώς τι σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, ο ομιλητής είχε στο μυαλό να αποκλείσει.

(Η) συνθήκη «πραγματικός» είναι όχι για να συνεισφέρει θετικά στον χαρακτηρισμό του οτιδήποτε, αλλά να αποκλείσει τους πιθανούς τρόπους να μην είναι πραγματικό - και αυτοί οι τρόποι είναι και οι δύο πολυάριθμοι για συγκεκριμένα είδη πραγμάτων και είναι πιθανό να είναι αρκετά διαφορετικοί για πράγματα διαφορετικών ειδών. Είναι αυτή η ταυτότητα της γενικής συνθήκης συνδυαζόμενη με τεράστια ποικιλομορφία σε συγκεκριμένες εφαρμογές, που δίνει στον κόσμο το «πραγματικό» το εκ πρώτης όψεως αινιγματικό χαρακτηριστικό του να μην έχει ούτε ένα ενιαίο νόημα που δεν αποτελεί ασάφεια προς το παρόν, μια σειρά διαφορετικών σημασιών. 

* Στο κείμενο του Austin χρησιμοποιείται ο αγγλικός ιδιωματισμός wear the trousers, που χρησιμοποιούνταν κυρίως για τις γυναίκες που είχαν τον πρώτο λόγο σε μία σχέση. Ο Arnatt αυτοσαρκάζεται  και μ'αυτό: στη σύνθεση δίνεται η ονομασία "Trouser - Word Piece".