Μου είναι πολύ δύσκολο να γράψω για το πόσο θέλω να σε ευχαριστήσω, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσω. Θέλω να σου πω ότι ούσα μαζί σου, ακόμη και μόνη ήταν σαν να ήμουν μέρος της μεγαλύτερης και πιο απέραντης κοινότητας που θα μπορούσα να φανταστώ. Σε νιώθω πιο κοντά κι από αδερφή, αφού όλα τα εκπληκτικά αισθήματα που νιώθω δ ι ά λ ε ξ α να τα νιώσω. Ξέρεις ποια ανάμνηση έχω στην καρδιά μου πιο πολύ; Εκείνης της στιγμής που γύρισες και μου χαμογέλασες, μόλις συνειδητοποίησες πως σε αγαπούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου