Ξέρουμε πως προσβάλλουμε τα πνευματικά δικαιώματα με την κάθε δημοσίευση στο blog και ότι με ένα νεύμα του νόμου και του δημιουργού και του κληρονόμου και του εκδοτικού και του θιγμένου θα μπορούσαμε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να βρεθούμε είτε πίσω από τα κάγκελα, είτε πάνω σ'αυτά. Όμως ό,τι ανεβαίνει, ανεβαίνει από την φυσική διάθεση να μοιραστούμε, να θυμίσουμε, να μονολογήσουμε όπως θα το κάναμε ούτως ή άλλως.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Ένας επαναστάτης μέσα στην επανάσταση: Ρεϊνάλδο Αρένας


Αφορμή για την ανάρτηση αυτή στάθηκε η ταινία του J. Schnabel που με λιτό και αξιόλογο τρόπο παρουσιάζει τη ζωή του Ρ. Αρένας- του μεγαλύτερου Κουβανού συγγραφέα που λογοκρίθηκε, φυλακίσθηκε και παραγκωνίσθηκε από το καθεστώς της ''ισότητας'' και της ''δικαιοσύνης''... τον κομμουνισμό. Τη ζωή του Αρένας την χαρακτηρίζει η παραδοξότητα. Ένα παράδοξο αποτελεί το γεγονός ότι ο ίδιος ο Αρένας, νεότερος, είχε ταχθεί με τους αντάρτες, στο πλευρό του Κάστρο. Το καθεστώς του Κάστρο θα είναι κι αυτό που θα τον οδηγήσει στην αυτοεξορία και στον καλλιτεχνικό παραγκωνισμό. Ο λόγος είναι ένας: η ομοφυλοφιλία του Αρένας. 
Ο Αρένας χαρακτηρίζεται ως "αντεπαναστάτης συγγραφέας" και απαγορεύονται τα γραπτά του εντός Κούβας. Το μόνο βιβλίο του που θα εκδοθεί στην Κούβα είναι ''Ο Σελεστίνο πριν την αυγή''. 
Ο Ρ. Αρένας συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που πίστεψε, βίωσε και με το δικό του τρόπο δεν πρόδωσε την επανάσταση. Ήταν το χωριατόπαιδο που έφερε την ανταρσία μέσα στο σπίτι, γενόμενος συγγραφέας. Ήταν ο φυλακισμένος που βίωσε την αισχρότητα των κελιών απομόνωσης, αυτά τα ατομικά στενά κελιά. Ήταν ο άνδρας που αναγκάσθηκε να απαρνηθεί την ταυτότητα του και που αυτοεξορίστηκε- κι αυτός, μαζί με εκατοντάδες άλλους Κουβανούς- το 1980 προς τις ΗΠΑ. 
Στο σημείο εκείνο, από το Καστρικό καθεστώς, τον περιλαβαίνει η υποκρισία και ο ψευτομοντερνισμός των ΗΠΑ. Θα αυτοκτονήσει δέκα χρόνια μετά, το 1990 στην Αμερική, παραδιδόμενος στη δίνη του Aids. Μετά το θάνατό του- ως γνωστόν- θα ακολουθήσει η αναγνώρισή του ως έναν από τους σημαντικότερους λατινοαμερικανούς συγγραφείς. 

Καλύτερα όμως να τα ''πει'' ο ίδιος ο Αρένας....



ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟ Τ'ΑΓΟΡΙ 

Είμαι εκείνο τ' αγόρι με το στρογγυλό, βρώμικο πρόσωπο
Που σε κάθε γωνιά σ' ενοχλεί μ' εκείνο το "σου περισσεύει ένα τάλιρο"
Είμαι εκείνο το αγόρι με το βρώμικο πρόσωπο
Αναμφίβολα ανεπιθύμητο
Που από μακριά ατενίζει τα βαγόνια
Γεμάτα παιδιά που γελάνε και χοροπηδάνε
Είμαι εκείνο τ' αντιπαθητικό αγόρι
Οριστικά ανεπιθύμητο 
Με το στρογγυλό βρώμικο πρόσωπο
Που απέναντι στα γιγάντια φώτα του δρόμου, ή κάτω από τις ποδιές των
ηλικιωμένων γυναικών επίσης φωτισμένων, ή μπροστά από τα μικρά κορίτσια
που μοιάζουν να αιωρούνται
Προβάλλει την προσβολή του βρώμικου προσώπου του
Είμαι εκείνο το οργισμένο και μοναχικό αγόρι παντός καιρού
Που σου πετάει την προσβολή του οργισμένου αγοριού παντός καιρού
Και σε προειδοποιεί:
Αν υποκριτικά μου χαϊδέψεις το κεφάλι
Θα εκμεταλλευτώ την ευκαιρία για να σου κλέψω το πορτοφόλι
Είμαι εκείνο τ' αγόρι παντός καιρού
Μπροστά στο πανόραμα του επικείμενου τρόμου, της επικείμενης λέπρας, των 
επικείμενων ψύλλων, των προσβολών και του επικείμενου εγκλήματος.
Είμαι εκείνο τ' αποκρουστικό αγόρι που αυτοσχεδιάζει ένα κρεβάτι από παλιά
χάρτινα κουτιά και περιμένει, βέβαιο, πως θα με συνοδέψεις. 

~ μετάφραση Χαράλαμπος Αριστοτέλους  (Avant Garde - Cyprus Free Press)  ~




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου