Ηλέκτρα Λ. - ...δεν είναι σφύριγμα αυτό που ακούς...

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ

Δεν είναι που φαντάζουν
ως θεριά
{κύρτωμα βουβό Καταγεγραμμένο
σεραφείμ σε πράξη πίστεως}
Είναι που εκεί πάνω
αγέρωχα ξημερώνονται
βελάζουν σοβαρά και ανήλιαγα
είναι που τα γυμνά
και καίγονται
Ή γενικά θολώνουν
Είναι που δεν κοστίζει
και σινάφι μυστήριο εξωραΐζεται
Είναι για το τίποτα
{Εμένα}
{-Μη σου διαφύγει}
Ιδού ορμές σε 400 watt
Ιδού η νύχτα και πότε η μέρα
Ιδού το σπίτι τους και σκάλα
που εισορμά στο χώμα
Αυτό εδώ είναι το σπίτι
Μοναχική συμβολή τούβλου
και
ονείρου
Εδώ υπάρχουν ανακλάσεις
προσπερνούν και γδέρνονται
Ή ξαμολημένες φτέρνες
Είναι που οι φωνές προσανατολίστηκαν
στην ρήξη
ως σχίσμα
και βελόνα μαύρη
Το βέλτιστον εδώ
όπου μοχθούν και εξαπατούν
φαιδρότητα στα αριστερά
αμφίδρομα
Για το τίποτα ιεροσύνη
Στρατιές κορεσμένων σωμάτων
που παίζουν
και βογκούν
ως
Εξαπτέρυγα
Όλα
όρθια
σαν σκελετοί
με την παρωδία των οργάνων τους
με τη δική τους ιστορία
Σ’αυτό το σπίτι
πάντως κρατεί



ΦΟΝΙΑΣ

Ι – Ο ΑΝΩΦΕΛΗΣ

Υποτροπιάζω
ένα σύστημα ζει μέσα μου
στα λεμφαγγεία
φράζεται
το φως
να το ονομάσω
προνύμφη;

Προφύλαξη
το γεγονός ένα άτομο
που δεν κατοικεί
μέγαιρα που ρίχνει
τα χαρτιά μου χάμω
κάποιο σφάλμα ή παράλειψη;

Οφείλομαι
στην βλακεία που
χρωματίζεται
μαζί με το αίμα ρουφάει
και το πλασμώδιο
μέσω του σάλιου
χάνομαι;

Επίσης
για τα διαδεδομένα γένη
που ξαποσταίνουν
εν μέσω αργίας και χοντρής μαλακίας
αρκετά δύσκολα
περηφανεύομαι την κατάληξή μου
διακεκομμένη
ύπαρξη
για να αναγνωριστεί η στάση μου
μέσα από πλημμύρα

το μικρόβιο;

ΙΙ – Ο ΚΟΙΝΟΣ

100 ή και περισσότεροι
10-15
πολλαπλασιάζονται
με θλίψη
ή με αίμα
όλα λογαριάζονται ομοιόμορφα
συγχρονισμένες μέρες
διαφάνεια
και υγρασία
πίσω απ’το καταπέτασμα
πίσω απ’τη σιωπηρή κατανόηση
σαν εκτελεστής στέκει
η ισορροπία
απουσία της
η παρανόηση
και το τίποτα
σαν αστάθεια
πόλεμος με το φτεροκόπημα
δεν είναι σφύριγμα αυτό
που ακούς
είναι η κατανομή
του χάους

ΙΙΙ- Ο ΑΗΔΗΣ

Και η σκιά που κρέμεται
και το ένα εκατοστό
φλούδα που ζωντανεύει
και σκεπάζει
και υπάγεται
μές στα τέσσερα πόδια του
τα εκατομμύρια φτερά του
Με άλλα λόγια
άνοδος
οι πόλεμοι περιορίζονται
φαμίλιες εκδικούνται
το σύστημα ορίζει τους εχθρούς μας
Και διαστάσεις
από την πλευρά μου
μιας άγνωστης πες το
Δηλαδή διαρκεί
κινητο
          ποίηση
κακο
Τα πλήκτρα μεγαλώνουν τα χέρια μου
να πεθάνω
θέλουν
όχι να διογκωθώ
Με άλλα λόγια
σύγκρουση
Νόμιμο το ’89
δεν υπονομεύεται
Το μεθυσμένο σάρωμα
φρικιαστικής παλίρροιας
Αντέχω
Και ο επιτιθέμενος
μετράται
από τη θερμοκρασία
σαν κρασί
σαν έντομο που πρήζεται
Βάσανο στη διαμονή
δόντια αισθητήρες
Ερεθίζομαι
και μέσα από την καταφορά
εφοδιάζομαι
με τρύπες
Ομοταξία
τάξη
Υπόταξη
Ανθυπόταξη
και γέλιο
Παρηγορήσου
πεθαίνω ως πρωτεύοντο


Πηγή: http://staxtes.com/2003/?p=5756#more-5756