Στο Τορίνο, στις 3 Ιανουαρίου 1889 ο Φρίντριχ Νίτσε βγαίνει απ'το σπίτι του, οδός 6 Κάρλο Αλμπέρτο, ίσως για βόλτα, ίσως για να περάσει από το ταχυδρομείο να πάρει την αλληλογραφία του... Όχι μακριά του ή έστω πολύ απομακρυσμένα από αυτόν ένας αμαξάς έχει πρόβλημα με το πεισματάρικο άλογο του. Παρά το τσίγκλισμα, το άλογο αρνείται να κουνηθεί και τότε ο αμαξάς χάνει την υπομονή του και το μαστιγώνει. Ο Νίτσε ξεπετάγεται και έτσι βάζει τέλος σε αυτή τη βάναυση σκηνή, όπου ο αμαξάς στο μεταξύ έχει αφρίσει απ'το θυμό του. Ο γεροδεμένος και μυστακοφόρος Νίτσε ορμά ξαφνικά στην άμαξα και τυλίγει τα χέρια του στο λαιμό του αλόγου κλαίγοντας με αναφιλητά... Ο γείτονας του τον πάει σπίτι όπου μένει ξαπλωμένος σε ένα ντιβάνι για δύο μέρες ακίνητος και σιωπηλός, μέχρι που μουρμουρίζει τα απαραίτητα τελευταία του λόγια:
"Μητέρα, είμαι ανόητος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου