Λίγες σκέψεις κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου προς Εύβοια...
Στο Συκάμινο.
Κάποιος πεθαίνει, κάποιος γελά,
λαξευμένοι δρόμοι
τρύπες στα βουνά.
Στου Σαγματά
αγιάζει ο βαρύς ο ήλιος,
κανελλωμένα δέντρα
ραντισμένα απ'τα μεσημέρια.
Οι πέτρες θύματα μιας σπηλιάς.
Πώς προσπεράσαμε...
πώς χαθήκαμε...
Στο Συκάμινο.
Κάποιος πεθαίνει, κάποιος γελά,
λαξευμένοι δρόμοι
τρύπες στα βουνά.
Στου Σαγματά
αγιάζει ο βαρύς ο ήλιος,
κανελλωμένα δέντρα
ραντισμένα απ'τα μεσημέρια.
Οι πέτρες θύματα μιας σπηλιάς.
Πώς προσπεράσαμε...
πώς χαθήκαμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου