Είµαι αυτή που επιµένει να φοράει στο λαιµό της
ένα κολιέ µε πυγολαµπίδες
για να φωτίζει η νύχτα, στο δωµάτιό µου,
µε µικρές, διακριτικές και γαλάζιες φλόγες [...]
ένα κολιέ µε πυγολαµπίδες
για να φωτίζει η νύχτα, στο δωµάτιό µου,
µε µικρές, διακριτικές και γαλάζιες φλόγες [...]
Μια ακόµα ανάµεσα στο πλήθος
ψάχνοντας τη γωνιά κάτω απ’ το κυπαρίσσι
ή την αρµονική συγχορδία των κυµάτων [...]
ψάχνοντας τη γωνιά κάτω απ’ το κυπαρίσσι
ή την αρµονική συγχορδία των κυµάτων [...]
Η παράλογη που ανοίγει τον κόσµο
γυµνόστηθη και ξυπόλυτη,
στην πίστα του τσίρκου [...]
γυµνόστηθη και ξυπόλυτη,
στην πίστα του τσίρκου [...]
Αυτή είµαι.
Μια µικρή φλόγα κάτω απ’ το µανίκι
του τυφλού γείτονα.
Μια µικρή φλόγα κάτω απ’ το µανίκι
του τυφλού γείτονα.
Η χιλιανή ποιήτρια Κάρμεν Γιάνιες, (Carmen Yañez, 1952, Σαντιάγο) συνελήφθη το 1975 από τους στρατιωτικούς του δικτάτορα Πινοτσέτ, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στον περιώνυμο τόπο μαρτυρίου της Βίλα Γκριμάλντι, για να βρεθεί ημιθανής σε μια χωματερή του Σαντιάγο. Σύντροφος από τα μετεφηβικά χρόνια του διάσημου αντιστασιακού συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα και μητέρα του πρώτου του παιδιού, ζει στην παρανομία μέχρι το 1981 και σώζεται χάρη στην παρέμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που τη φυγαδεύει μαζί με το γιο τους στη Σουηδία. Από το 1997 ζει στη Χιχόν της βόρειας Ισπανίας με τον Λ. Σεπούλβεδα.
(Η ποιητική συλλογή "Το γεωγραφικό πλάτος των ονείρων" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Opera.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου