Μίνα Λόι - Η ιδιοφυΐα της απολογίας

Εξοστρακισμένοι όπως είμαστε μαζί με το Θεό -

Οι παρατηρητές των πολιτισμένων αποβλήτων

αναστρέφουν τα σινιάλα τους στο διάβα μας

* 

Λεπροί του φεγγαριού

όλοι μαγικά επιμολυσμένοι

ερχόμαστε ανάμεσά σας

ανυποψίαστοι

για τις λαμπερές πληγές μας

* 

χωρίς να ξέρουμε

πόσο διεισδυτικά φεγγοβολά

το πνεύμα μας

πάνω στα πάθη του Ανθρώπου

μέχρι που στρέφετε πάνω μας το λείο ηλίθιο πρόσωπό σας

σαν γυμνωμένο πισινό με μορφασμό αβορίγινου

* 

Εμείς είμαστε οι ιερατικοί κλόουν

που τρέφονται με άνεμο κι αστέρια

και τις σκονισμένες βοσκές της φτώχειας

* 

Η βούλησή μας σχηματίζεται

από παράξενες πειθαρχίες

υπεράνω των δικών σας νόμων

* 

Μπορεί να μας γεννάτε

ή να μας παντρεύεστε

οι πιθανότητες της σάρκας σας

δεν είναι το δικό μας πεπρωμένο -

* 

Η πανοπλία της ψυχής

λάμπει ακόμα -

Και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε

αν συγχέετε

μια τέτοια σύντομη

διάβρωση με την κατοχή

* 

Μέσα στα ψυχρά σπήλαια του Αδημιούργητου

σφυρηλατώντας την αυγή του Χάους

φτιάχνουμε εκείνο το αυτοκρατορικό κόσμημα του Σύμπαντος

-την Ομορφιά-

* 

Ενώ εσείς δεν βλέπετε παρά

           μια ευαίσθητη σοδειά

εγκληματικών μυστηριακών αμάραντων

να στέκεται εμπρός στο δρεπάνι του λογοκριτή.