Εντυπωσιασμένη από την εν λόγω ποιήτρια, που με μεγάλο κόπο διάλεξα να παρουσιάσω στο ιστολόγιο ένα της μονάχα ποίημα- και αναμένω για το μέλλον.
Το σώμα αν πονέσει κρατά μυστικά
το σώμα αν πονέσει σκληρό παραπέτασμα
πάνω στα ίχνη του ο μόχθος
σκάβει τη γη
σκάβει ανθρώπους σκάβει το φως και διυλίζεται
γεμάτη ουλές πατημασιά ταξίδι δίχως.
όρυγμα είναι;
του τριγμού το στερέωμα;
άμμος που στάζει σαν το κλάμα
πάνω σε μάγουλα καυτά;
Σε πλεύση άπνοια
κρατιέμαι
απ’ της λαμπάδας
το σπιθίρισμα
και κάνω βόλτες
που κυκλώνουν
όπως οι μύγες
το κενό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου