Ξέρουμε πως προσβάλλουμε τα πνευματικά δικαιώματα με την κάθε δημοσίευση στο blog και ότι με ένα νεύμα του νόμου και του δημιουργού και του κληρονόμου και του εκδοτικού και του θιγμένου θα μπορούσαμε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να βρεθούμε είτε πίσω από τα κάγκελα, είτε πάνω σ'αυτά. Όμως ό,τι ανεβαίνει, ανεβαίνει από την φυσική διάθεση να μοιραστούμε, να θυμίσουμε, να μονολογήσουμε όπως θα το κάναμε ούτως ή άλλως.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Τίτος Πατρίκιος - Στίχοι- 2



Στίχοι που κραυγάζουν 
στίχοι που ορθώνονται τάχα σαν ξιφολόγχες
στίχοι που απειλούν την καθεστηκυία τάξη
και μέσα στους λίγους πόδες τους
κάνουν ή ανατρέπουν την επανάσταση, 
άχρηστοι, ψεύτικοι, κομπαστικοί, 
γιατί κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα
κανένας στίχος δεν κινητοποιεί τις μάζες...
(Π ο ι έ ς  μ ά ζ ε ς ;... Μεταξύ μας τώρα
π ο ι ο ί  σκέφτονται τις μάζες;...
Το πολύ: μια λύτρωση ατομική - αν όχι ανάδειξη!...)
Γι' αυτό κι εγώ δεν γράφω πια
για να προσφέρω χάρτινα ντουφέκια, 
όπλα από λόγια φλύαρα και κούφια!
Μόνο μιαν άκρη της αλήθειας να σηκώσω
να ρίξω λίγο φως στην πλαστογραφημένη μας ζωή=
όσο μπορώ, κι όσο κρατήσω!... 


(Μαθητεία 1952-1962, 1963) 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου