Γιάννενα
Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά
κι ανάτελλε τα ζωντανά του,
καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες,
αλέπούδες, μια λίμνη ως κόρην
οφθαλμού και κάστρα πατημένα.
Θα' ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,
στο χιόνι και στον άγριο καιρό
γυάλινα και μαλαματένια.
Και όσο πήγαινε η μέρα,
σαν το βαπόρι σε καλά νερά,
είδα και μιναρέδες κι άκουσα
τα μπακίρια να βελάζουν.
Ν. Γκανάς, Γυάλινα Γιάννενα, Καστανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου