Ξέρουμε πως προσβάλλουμε τα πνευματικά δικαιώματα με την κάθε δημοσίευση στο blog και ότι με ένα νεύμα του νόμου και του δημιουργού και του κληρονόμου και του εκδοτικού και του θιγμένου θα μπορούσαμε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να βρεθούμε είτε πίσω από τα κάγκελα, είτε πάνω σ'αυτά. Όμως ό,τι ανεβαίνει, ανεβαίνει από την φυσική διάθεση να μοιραστούμε, να θυμίσουμε, να μονολογήσουμε όπως θα το κάναμε ούτως ή άλλως.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Ψαλμός στην τρέλα


Αχ! Άνοιξαν οι ουρανοί
και γύρω μου χορεύει
ο άλλος μου εαυτός.
Μυαλό κινητό
Σώμα σοφό.
Η έκσταση ψάλλει
το εγκώμιο μιας μπόρας.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
είμαι πιο όμορφη εγώ
ή η τρέλα μου;
Μαλλιά λυτά
δεμένα στη μέση
ενός κορμιού μαυριδερού.
Σαν στάχτη η ζωγραφιά,
Θάλασσα αγριεμένη.
Λουλούδια του παραδείσου
Στη ζωή μου απλώσατε
τα τολμηρά κορμιά σας;
Είμαι ευτυχισμένη.
Είμαι ζέστη χωρίς ήλιο
Καλοκαίρι με χιόνια...

Γκαλερίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου