Vinea I. - Σημεία στίξεως

Ο Ion Vinea, σημαντικός εκπρόσωπος της ρουμανικής avant garde - στη δύση της πια- παρουσιάζει το ποίημά του (σε αποσπάσματα) "Σημεία στίξεως": 







Κι η αέναη φωνή που μάταια απελπίζεται στον βυθό του τηλεφώνου.
Εγκάρδια σφίγγω το χέρι αυτού που τη σημαία του ύψωσε στον πόλο.
Ποιητική Τέχνη: να επιβάλεις στον άλλον το δικό σου παραλήρημα.

                                                        * 

Πλάι στον αντίλαλό της έγειρε κι η φωνή.


                                                        * 
Οι άγγελοι με συνόδευσαν ως την πύλη της πόλεως, κι έπειτα εξαφανίσθηκαν σαν βουρδουλιές.

                                                        *
Το παρδαλό βατράχι ανεβαίνει στην επιφάνεια της δεξαμενής μέσ’ απ’ τα ραγισμένα μάτια της αναπνοής του, κοντά στο απόστημα του αδρανούς βλέμματός του.
Έπειτα βγάζει φωνή κούκου.
                                                        *
Ο κόκορας να ξεριζώνει από πάνω του τις σφυγμένες παπαρούνες της λυρικής του παράδοσης.

                                                        * 
Ο αφαλός μου έχει χάσει το βλέμμα του.


1924

 Opere I. Poezii, 1971